اﻋﺘﺒﺎر ﺗﺴﺖ ﺳﻨﺠﺶ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻋﺎﺑﺪي ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر از روش ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺴﺎﻧﯽ دروﻧﯽ و آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. اﯾﻦ ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺮاي ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺳﯿﺎﻟﯽ، اﺑﺘﮑﺎر، اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮي و ﺑﺴﻂ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 0.75، 0.67، 0.61 و 0.61 ﺑﻮد. در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎي اﺻﻠﯽ ﻣﯿﺰان ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﻣﻮاد ﺗﺴﺖ در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ. ﻣﻮاد ﺗﺴﺖ در ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﺑﺨﺶ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺑﺎﻻﯾﯽ (بین 0.55 تا 0.85) ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻧﻬﻔﺘﻪ داﺷﺘﻨﺪ.
پرسشنامه خلاقیت کودکان از نظر مربیان ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺑﺨﺶﻫﺎ، ﻋﺎﻣﻞ ﯾﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻧﻬﻔﺘﻪ اول ﺑﯿﻦ 50 ﺗﺎ 60 درﺻﺪ از وارﯾﺎﻧﺲ ﮐﻞ ﺳﻮالﻫﺎ را ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ دروﻧﯽ و رواﯾﯽ ﺳﺎزه آزﻣﻮن اﺳﺖﺑﺮاي. ﺑﺮرﺳﯽ رواﯾﯽ ﺗﺴﺖ ﺳﻨﺠﺶ ﺧﻼﻗﯿﺖ، دو روش ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺖ، در اﺑﺘﺪا از روش ﮐﻼﺳﯿﮏ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﮔﺸﺘﺎوري ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎس و ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎي ﻣﻼك اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ، روش ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺟﺪﯾﺪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪي ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺴﺖ ﺗﻮرﻧﺲ، ﺗﺴﺖ داﻧﺸﮕﺎه دوﺳﺘﻮ، ﺗﺴﺖ ﺳﻨﺠﺶ ﺧﻼﻗﯿﺖ و ﻧﻤﺮهﻫﺎي آﻣﻮزﮔﺎران ﺑﻪ ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺶآﻣﻮزان، ﯾﮏ ﺳﺎزه واﺣﺪ، ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻼﻗﯿﺖ را ﻣﯽﺳﻨﺠﺪ.
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﮐﺎرﺑﺮد روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﻨﺠﺶ ﺧﻼﻗﯿﺖ از رواﯾﯽ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ (ﺳﺎﻋﺘﭽﯽ، ﮐﺎﻣﮑﺎري و ﻋﺴﮑﺮﯾﺎن، 1389).
